Celem, który przyświeca tej inicjatywie, jest zwiększenie świadomości społecznej na temat epilepsji, a także propagowanie otwartości i życzliwości wobec osób z epilepsją.
Powszechne objawy przed atakiem:
• dezorientacja w mowie,
• drżenie,
• puste spojrzenie,
• szczękanie zębami,
• żucie.
Warto jednak pamiętać,/ iż nie każdy napad musi wiązać się z epilepsją. Czasem może być on wywołany pod wpływem czynników stresu jak np. alkohol, gorączka czy niewłaściwe stężenie cukru we krwi.
Na dzień dzisiejszy szacuje się, iż liczba chorych na epilepsję wynosi ok. 400 tysięcy osób. W 2019 roku 301,1 tys. osobom zdiagnozowano padaczkę lub stan padaczkowy, zaś 83 miały wszczepiany stymulator struktur głębokich mózgu.
Grupy ryzyka:
• osoby, u których w rodzinie występowała choroba,
• niemowlęta,
• osoby po 65. roku życia,
• osoby z demencją,
• osoby po urazie oraz infekcji mózgu.
Diagnoza:
Diagnozie powinna poddać się osoba, u której napad padaczkowy pojawił się więcej niż jeden raz. Podczas wizyty, lekarz bada objawy choroby, przeprowadza wywiad związany z jej historią, oraz wykonuje badanie neurologiczne i krwi w celu wykrycia przyczyn jej występowania. Dodatkowo specjalista może zlecić inne badania, które mogą pomóc wykryć ewentualną anomalię w mózgu.
Jeśli padaczka zostanie potwierdzona, lekarz przepisuje odpowiednie leki, które sprzyjają rzadszym napadom, a nawet mogą pomóc w zaniknięciu objawów na zawsze. W sytuacji, gdy farmaceutyka zawodzi, chory może poddać się operacji.
Pomoc w razie napadu:
• nie panikuj i zachowaj spokój
• upewnij się, że w otoczeniu chorego nie ma niebezpiecznych przedmiotów, które mogłyby w jakikolwiek sposób spowodować jego obrażenia
• rozwiąż mu krawat, poluzuj kołnierz, zdejmij okulary
• po napadzie w miarę możliwości umieść coś miękkiego pod głowę i ułóż chorego na bok, aby miał zapewnioną drożność dróg oddechowych
• w sytuacji, gdy chory po napadzie jest senny daj mu odpocząć, a gdy pobudzony pilnuj, by nie naraził się na urazy
• w razie, gdyby atak trwał dłużej niż 5 minut – nie czekaj i wezwij karetkę (112 lub 999)
Źródło: https://www.gov.pl/
Powszechne objawy przed atakiem:
• dezorientacja w mowie,
• drżenie,
• puste spojrzenie,
• szczękanie zębami,
• żucie.
Warto jednak pamiętać,/ iż nie każdy napad musi wiązać się z epilepsją. Czasem może być on wywołany pod wpływem czynników stresu jak np. alkohol, gorączka czy niewłaściwe stężenie cukru we krwi.
Na dzień dzisiejszy szacuje się, iż liczba chorych na epilepsję wynosi ok. 400 tysięcy osób. W 2019 roku 301,1 tys. osobom zdiagnozowano padaczkę lub stan padaczkowy, zaś 83 miały wszczepiany stymulator struktur głębokich mózgu.
Grupy ryzyka:
• osoby, u których w rodzinie występowała choroba,
• niemowlęta,
• osoby po 65. roku życia,
• osoby z demencją,
• osoby po urazie oraz infekcji mózgu.
Diagnoza:
Diagnozie powinna poddać się osoba, u której napad padaczkowy pojawił się więcej niż jeden raz. Podczas wizyty, lekarz bada objawy choroby, przeprowadza wywiad związany z jej historią, oraz wykonuje badanie neurologiczne i krwi w celu wykrycia przyczyn jej występowania. Dodatkowo specjalista może zlecić inne badania, które mogą pomóc wykryć ewentualną anomalię w mózgu.
Jeśli padaczka zostanie potwierdzona, lekarz przepisuje odpowiednie leki, które sprzyjają rzadszym napadom, a nawet mogą pomóc w zaniknięciu objawów na zawsze. W sytuacji, gdy farmaceutyka zawodzi, chory może poddać się operacji.
Pomoc w razie napadu:
• nie panikuj i zachowaj spokój
• upewnij się, że w otoczeniu chorego nie ma niebezpiecznych przedmiotów, które mogłyby w jakikolwiek sposób spowodować jego obrażenia
• rozwiąż mu krawat, poluzuj kołnierz, zdejmij okulary
• po napadzie w miarę możliwości umieść coś miękkiego pod głowę i ułóż chorego na bok, aby miał zapewnioną drożność dróg oddechowych
• w sytuacji, gdy chory po napadzie jest senny daj mu odpocząć, a gdy pobudzony pilnuj, by nie naraził się na urazy
• w razie, gdyby atak trwał dłużej niż 5 minut – nie czekaj i wezwij karetkę (112 lub 999)
Źródło: https://www.gov.pl/
Red. Natalia Szoll