Zespół Szkół Nr 2 im. Jędrzeja Śniadeckiego w Szczytnie serwis oficjalny
14 luty dla większości kojarzy się z Walentynkami jednak Święty Walenty jest nie tylko patronem zakochanych, ale również osób cierpiących na epilepsję (tzw. Chorobę św. Walentego).
Epilepsja (padaczka) jest jedną z najczęściej występujących chorób neurologicznych. Jej głównym objawem jest okresowe pojawianie się tzw. napadów. Są one efektem przejściowych zaburzeń czynności mózgu wywołanych nagłymi i nadmiernymi wyładowaniami elektrycznymi w komórkach nerwowych.
Nie u każdego chorego na epilepsję napady mają taki sam przebieg. Czasami przybierają formę krótkotrwałej utraty świadomości, u innych osób natomiast występują tzw. duże uogólnione napady, podczas których chory nagle traci przytomność, upada na ziemię i dostaje drgawek.
W tym dniu informujemy jak należy się zachować, gdy jesteśmy świadkami ataku padaczki:
CO NALEŻY ZROBIĆ, GDY JESTEŚ ŚWIADKIEM NAPADU PADACZKOWEGO:
- ułożyć chorego na boku by uchronić go przed zakrztuszeniem się, jeśli nie jest możliwe ułożenie chorego w tej pozycji, pozostawić na plecach;
- ochronić (szczególnie głowę i kręgosłup) przed okaleczeniem o okoliczne przedmioty, czyli np. przytrzymać z boku rękami; nie należy podnosić głowy chorego;
- ułatwić oddychanie, np.: rozpiąć pasek czy kołnierz koszuli;
- sprawdzić, czy podczas napadu nie było mimowolnego oddania moczu (lub kału) i adekwatnie pomóc choremu;
- zachować spokój;
- wezwać lekarza lub pogotowie ratunkowe.
CZEGO NIE WOLNO ROBIĆ, GDY JESTEŚ ŚWIADKIEM NAPADU PADACZKOWEGO:
- nie przenosić chorego;
- nie szarpać chorego ani klepać po twarzy;
- nie wkładać niczego pod głowę (koca, poduszki, kurtki itp.) – grozi to zapadnięciem się języka i utrudnieniem oddychania;
- nie otwierać siłą zaciśniętych szczęk;
- nie wkładać niczego choremu do ust;
- nie powstrzymywać na siłę drgawek;
- nie używać siły wobec chorego, podczas napadu chory ma zawężoną świadomość i może reagować na to agresją;
- nie stosować sztucznego oddychania, na początku dużego napadu padaczkowego chory może przez pewien czas nie oddychać (20−30 sekund) – jest to normalne;
- nie podawać nic do picia.
Epilepsja (padaczka) jest jedną z najczęściej występujących chorób neurologicznych. Jej głównym objawem jest okresowe pojawianie się tzw. napadów. Są one efektem przejściowych zaburzeń czynności mózgu wywołanych nagłymi i nadmiernymi wyładowaniami elektrycznymi w komórkach nerwowych.
Nie u każdego chorego na epilepsję napady mają taki sam przebieg. Czasami przybierają formę krótkotrwałej utraty świadomości, u innych osób natomiast występują tzw. duże uogólnione napady, podczas których chory nagle traci przytomność, upada na ziemię i dostaje drgawek.
W tym dniu informujemy jak należy się zachować, gdy jesteśmy świadkami ataku padaczki:
CO NALEŻY ZROBIĆ, GDY JESTEŚ ŚWIADKIEM NAPADU PADACZKOWEGO:
- ułożyć chorego na boku by uchronić go przed zakrztuszeniem się, jeśli nie jest możliwe ułożenie chorego w tej pozycji, pozostawić na plecach;
- ochronić (szczególnie głowę i kręgosłup) przed okaleczeniem o okoliczne przedmioty, czyli np. przytrzymać z boku rękami; nie należy podnosić głowy chorego;
- ułatwić oddychanie, np.: rozpiąć pasek czy kołnierz koszuli;
- sprawdzić, czy podczas napadu nie było mimowolnego oddania moczu (lub kału) i adekwatnie pomóc choremu;
- zachować spokój;
- wezwać lekarza lub pogotowie ratunkowe.
CZEGO NIE WOLNO ROBIĆ, GDY JESTEŚ ŚWIADKIEM NAPADU PADACZKOWEGO:
- nie przenosić chorego;
- nie szarpać chorego ani klepać po twarzy;
- nie wkładać niczego pod głowę (koca, poduszki, kurtki itp.) – grozi to zapadnięciem się języka i utrudnieniem oddychania;
- nie otwierać siłą zaciśniętych szczęk;
- nie wkładać niczego choremu do ust;
- nie powstrzymywać na siłę drgawek;
- nie używać siły wobec chorego, podczas napadu chory ma zawężoną świadomość i może reagować na to agresją;
- nie stosować sztucznego oddychania, na początku dużego napadu padaczkowego chory może przez pewien czas nie oddychać (20−30 sekund) – jest to normalne;
- nie podawać nic do picia.
REAGUJ! MOŻESZ URATOWAĆ KOMUŚ ŻYCIE!
